Het circulatiestelsel van de mens is eigenlijk een dubbel circulatiestelsel. Het circulatiestelsel van de mens bestaat uit de kleine en grote circulatie. De kleine circulatie loopt van de rechter hartkamer…
Inspanningsfysiologie; verzuring tegengaan
De spieren van het lichaam hebben tijdens fysieke activiteit energie nodig in de vorm van adenosinetrifosfaat (ATP) om te kunnen samentrekken. Deze ATP kan de spier met verschillende energiesystemen vrijmaken….
Inspanningsfysiologie; ademen kost energie
Het ademhalingsstelsel zorgt ervoor dat het bloed wat in de capillairen (fijnste haarvaten) van de longen terecht komt, wordt verzadigd met zuurstof en dat het bloed koolstofdioxide kan afgeven. Het…
Inspanningsfysiologie; ventilatoire drempel, lactaatdrempel
Tijdens inspanning kan middels ademgasanalyse de gebruikte hoeveelheid zuurstof (O2) en de geproduceerde hoeveelheid koolstofdioxide (CO2) door het lichaam gemeten worden. Op basis van de respiratoir quotiënt (RQ) kan in…
Inspanningsfysiologie; ademhaling na inspanning
Vlak voor en tijdens inspanning past de ademhaling zich aan, aan de inspanning. Impulsen vanuit hogere hersencentra, spieren, gewrichten, thermoreceptoren, chemoreceptoren in de bloedvaten en hersenstam verhogen de ademhaling. De…
Steady state inspanning en ademhaling
Steady state inspanning is inspanning waarbij de belasting gelijk blijft en alle orgaansystemen de tijd hebben gehad om zich aan te passen aan de opgelegde belasting. Tijdens steady state inspanning…
Inspanningsfysiologie; fasen van de ademhaling tijdens sport
De ademhaling wordt nauwkeurig afgestemd op de vraag van zuurstof van het lichaam en de afgifte van koolstofdioxide door het lichaam. De ademhaling vlak voor en tijdens inspanning bestaat uit…
Inspanningsfysiologie; zenuwstelsel en ademhaling
De ademhaling wordt gereguleerd door neuronen die in de medulla oblongata zitten. De medulla oblongata is een onderdeel van de hersenstam. De neuronen die de ademhaling reguleren worden samen ademcentra…
Voeding voor meer spiermassa en spiergroei
Elke krachtsporter en bodybuilder weet dat voeding essentieel is voor het ontwikkelen van meer spiermassa, sneller spierherstel en een maximale spiergroei. Eiwitten van hoge kwaliteit spelen een belangrijke rol in…
Inspanningsfysiologie; regulatie van de ademhaling
De ademhaling wordt nauwkeurig afgestemd op de snelheid van het metabolisme (stofwisseling; verbranding). Met andere woorden; tijdens fysieke activiteit neemt de vraag van de spiercellen naar zuurstof toe en geven…
Inspanningsfysiologie; transport van koolstofdioxide (CO2)
Het bloed transporteert met behulp van eiwit hemoglobine zuurstof van de longen naar de weefsels. De meeste cellen van de weefsels gebruiken dit zuurstof om koolhydraten en vetten te verbranden….
Inspanningsfysiologie; myoglobine en duursport
Het lichaam heeft constant energie nodig om de levensprocessen in stand te houden. Deze energie wordt grotendeels opgewekt door koolhydraten en vetten met zuurstof te verbranden. In rust heeft het…
Inspanningsfysiologie; 2,3-DPG (2,3-difosfoglyceraat)
De rode bloedcel (erytrocyt) bindt zuurstof aan zich in de longen en laat zuurstof los in de weefsels. De cellen van de verschillende weefsels van het lichaam gebruiken namelijk het…
Inspanningsfysiologie; duurtraining en bloedsamenstelling
Bij duurtraining zijn de uiteindelijke effecten een verbetering van de opname van zuurstof door het bloed, een verbetering van het transport van bloed en tenslotte een beter gebruik van zuurstof…
Oxyhemoglobine- en myoglobinezuurstofdissociatiecurve
Het lichaam heeft constant energie nodig om celprocessen goed te laten verlopen. Tijdens zware arbeid, sport en bewegen hebben de cellen en met name de spiercellen meer energie nodig. Deze…
Rode bloedcel; zuurstoftransport en bloedarmoede (anemie)
Een van de belangrijkste functies van het bloed is het zuurstoftransport naar de cellen. De cellen van het lichaam hebben namelijk zuurstof nodig om goed te kunnen functioneren. Zuurstof wordt…
Inspanningsfysiologie; de ademhaling tijdens sport
Tijdens sporten ga je vaak eerst dieper en daarna sneller ademen. Waar je in rust ongeveer tot zes liter lucht per minuut inademt, kan deze hoeveelheid lucht die je inademt…
Inspanningsfysiologie; gaswisseling in longen en weefsels
[ad] De lucht is een mengsel van grotendeels stikstof, zuurstof en koolstofdioxide. In het ademhalingsstelsel verandert de concentratie van de verschillende gassen door enerzijds verzadiging met waterdamp en anderzijds vermenging…
Inspanningsfysiologie; Valsalva-manoeuvre en bloeddruk
De Valsalva-manoeuvre is het sluiten van de glottis na een diepe inademing (inspiratie) terwijl gelijktijdig de uitademingsspieren maximaal aanspannen. Hierdoor neemt de intrathoracale druk (druk in de borstkas) toe en…
Inspanningsfysiologie; longvolume, longinhoud tijdens sport
Het ademhalingsstelsel zorgt ervoor dat zuurstof beschikbaar komt voor het bloed en het bloed koolstofdioxide beschikbaar kan stellen aan het ademhalingsstelsel. Zuurstof is nodig voor bijna alle cellen. Zuurstof wordt…
Inspanningsfysiologie; longvolume en longinhoud
[ad] Longvolumina kunnen ingedeeld worden in statische en dynamische longvolumina. Statische longvolumina zijn: Tidaal volume, inspiratoir reserve volume, expiratoir reserve volume, residueel volume en totale longcapaciteit. Dynamische longvolumina zijn: Vitale…
Inspanningsfysiologie; inspiratie en expiratie (inademing en uitademing)
Inspiratie en expiratie zijn andere namen voor inademing en uitademing. Inademing en uitademing van lucht zijn constant nodig om de lucht in de longen te verversen. Gemiddeld wordt in rust…
Inspanningsfysiologie; adembeweging en ademzones
Bijna alle cellen van het lichaam hebben zuurstof nodig om vetten en koolhydraten te kunnen verbranden om zo energie te produceren. Deze zuurstof wordt vervoerd door het bloed. Het bloed…
Inspanningsfysiologie; ventilatie en ademhaling
De ventilatie is het verplaatsen en verwisselen van lucht in de longen. Hiervoor moet buitenlucht zich verplaatsen richting en in de longen. Tijdens deze verplaatsing van lucht richting en in…
Inspanningsfysiologie; training en trainingsaanpassingen
Het lichaam heeft constant energie nodig. Deze energie komt vrij bij de splitsing van adenosinetrifosfaat (ATP) in de stoffen adenosinedifosfaat (ADP) en fosfaat (P). In rust heeft het lichaam weinig…
Inspanningsfysiologie; anaeroob vermogen testen
Binnen vele sporten is een goed ontwikkeld anaeroob vermogen zeer belangrijk. Bijvoorbeeld bij alle sprintsporten, bodybuilding en krachtsporten, maar ook spelsporten, zoals voetbal en tennis is het anaerobe vermogen prestatiebepalend….
Inspanningsfysiologie; specificiteit van training
Om een goed trainingsschema samen te stellen. Een goed trainingsschema wordt samengesteld op trainingsprincipes. Deze trainingsprincipes zijn: reversibiliteit, overload, wet van de verminderde meeropbrengst, individualiteit en specificiteit. Specificiteit betekent dat…
Inspanningsfysiologie; de voordelen van zwemmen; waarom zwemmen?
Zwemmen kan bijna iedereen en is voor bijna iedereen van jong tot oud geschikt als trainingsvorm. Zwemmen heeft vele voordelen als trainingsvorm. Zo verbrand je zeer veel calorieën met zwemmen….
Inspanningsfysiologie; verbrand calorieën met wandelen
[ad] Wandelen kan de stofwisseling en dus het caloriegebruik aanzienlijk vergroten. Tot een snelheid van 8 kilometer per uur (km/u) neemt het caloriegebruik lineair toe met de toename van de…
Inspanningsfysiologie; efficiëntie van sporten
Het lichaam heeft constant energie nodig in de vorm van adenosinetrifosfaat (ATP). Bij het splitsen van ATP in adenosinedifosfaat (ADP) en fosfaat (P) komt energie vrij. In rust heeft het…
Inspanningsfysiologie; feiten over de stofwisseling
De gemiddelde caloriebehoefte (energiebehoefte) voor mannen en vrouwen is respectievelijk 2500 calorieën en 2000 calorieën. De caloriebehoefte kan aanzienlijk verhoogd worden door meer te bewegen en te sporten, of door zwaar…
Inspanningsfysiologie; hoe zwaar is sporten?
De zwaarte van een sport kan op verschillende manieren uitgedrukt worden. De zwaarte van inspanning is niet alleen afhankelijk van de intensiteit, maar ook van de tijd dat iemand inspanning…
Inspanningsfysiologie; afvallen door het verhogen van de stofwisseling
Mensen die willen afvallen, denken al snel dat zij minder moeten eten. Door minder en anders te eten, wordt er minder energie ingenomen (minder calorieën ingenomen). Door minder calorieën in…
Inspanningsfysiologie; verhogen van de ruststofwisseling
Een crashdieet en veroudering zorgen onder andere voor verlies van spiermassa. Dit verlies van spiermassa is desastreus voor het rustmetabolisme dat hiermee ook afneemt. Door deze afname van het rustmetabolisme neemt…
Inspanningsfysiologie; componenten van het energiegebruik
Het totale energiegebruik bestaat uit ruststofwisseling, thermogenese (Specifiek Dynamische Werking; SDW) en fysieke activiteit. De ruststofwisseling is het energiegebruik in rust en geeft weer hoeveel energie nodig is om alle…
Inspanningsfysiologie; MET-waarde en indirecte calorimetrie
Voor verbranding zijn brandstoffen en zuurstof nodig. Bij verbranding komt onder andere energie en koolstofdioxide vrij. De verbranding (stofwisseling) kan met de directe calorimetrie gemeten worden, door warmteproductie te meten….
Inspanningsfysiologie; verbranding en directe calorimetrie
Het energiegebruik van een persoon meten is zinnig, omdat zo onderzocht kan worden welke effecten bepaalde voedingsstoffen, bewegen, leeftijd en lichaamssamenstelling hebben op dit energiegebruik. Het energiegebruik kan nauwkeurig gemeten…
Inspanningsfysiologie; herstel tijdens en na sporten
Tijdens en na inspanning kan het lichaam herstellen door het nemen van (actieve) rust. Tijdens deze rust wordt ATP aangevuld en lactaat afgebroken. Bij herstel tijdens zeer zware inspanning kan…
Inspanningsfysiologie; EPOC, waarom is de verbranding na intensief sporten hoger?
EPOC is de afkorting voor Excess Post Oxygen Consumption (ook wel zuurstofschuld, of naverbranding genoemd) staat voor de hoeveelheid extra opgenomen zuurstof na inspanning. Deze hoeveelheid extra zuurstof die is opgenomen,…
Inspanningsfysiologie; soorten spiervezels (rode en witte spiervezels)
Ongeveer 30 tot 40% van het totale lichaamsgewicht bestaat uit spiermassa. Deze spiermassa wordt met name bepaald door de skeletspieren. De skeletspieren bestaan uit grofweg twee soorten spiervezels. Deze twee…
Inspanningsfysiologie; maximaal aeroob vermogen (VO2max)
Duursporters hebben over het algemeen een groot aeroob vermogen, oftewel VO2max. De VO2max wordt bepaald door het hartminuutvolume en het vermogen van de spieren om zuurstof uit het bloed te…
Inspanningsfysiologie; waarom je niet oneindig kunt sporten
Tijdens sporten hebben de spieren adenosinetrifosfaat (ATP) nodig om te kunnen samentrekken (contraheren). Wanneer deze ATP geheel door de verbranding van koolhydraten en vetten geleverd kan worden, spreekt men van…
Inspanningsfysiologie; aerobe inspanning en zuurstofschuld
Bij aerobe inspanning wordt zuurstof gebruikt om brandstoffen te verbranden. Bij deze verbrandingsreacties wordt energie geproduceerd die wordt gebruikt om adenosinetrifosfaat (ATP) te vormen. Bij aanvang van inspanning kan echter…
Inspanningsfysiologie; lactaatdrempel en anaerobe drempel
Bij zeer intensief sporten en bewegen levert de afbraak van glycogeen en glucose zonder zuurstof (glycolyse) veel energie om adenosinetrifosfaat (ATP) uit adenosinedifosfaat (ADP) en fosfaat (P) te vormen. Tijdens…
Inspanningsfysiologie; anaeroob alactisch energiesysteem; ATP-CP-systeem
Alle energie die het lichaam nodig heeft wordt geleverd door de splitsing van adenosinetrifosfaat (ATP) in adenosinedifosfaat (ADP) en fosfaat (P). De spieren hebben ook ATP nodig. Wanneer de spieren…
Inspanningsfysiologie; vetafbraak en vetopbouw
In het lichaam is er constant sprake van een dynamisch evenwicht tussen vetopbouw en vetafbraak. Of vetafbraak, of vetopbouw overheerst is afhankelijk van de energiebehoefte ten opzichte van de energie-inname…
Inspanningsfysiologie; vetverbranding
Bij langdurig sporten en bewegen op een lage tot matige intensiteit worden relatief veel vetten verbrand. Voordat vetten daadwerkelijk worden verbrand, moeten deze vetten beschikbaar komen voor de spieren. Dit…
Inspanningsfysiologie; pyruvaatdehydrogenase en citroenzuurcyclus
De afbraak van glucose start met de glycolyse. In de glycolyse komt snel veel energie (adenosinetrifosfaat; ATP) vrij, maar lang niet alle ATP wordt gevormd uit het glucose. Het eindpunt…
Inspanningsfysiologie; anaerobe afbraak glucose (glycolyse)
De anearobe afbraak van glucose wordt de glycolyse genoemd. Bij deze glycolyse komt energie vrij. Deze energie die vrijkomt bij de afbraak van koolhydraten wordt gebruikt om adenosinetrifosfaat (ATP) uit…
Inspanningsfysiologie; koolhydraatverbranding
Koolhydraten zijn een belangrijke brandstof. Bij de afbraak van koolhydraten komt energie vrij (4 kCal per gram). Deze energie die vrijkomt bij de afbraak van koolhydraten wordt gebruikt om adenosinetrifosfaat…
Inspanningsfysiologie; brandstof voor bewegen
Het lichaam kan verschillende brandstoffen gebruiken om energie te leveren aan de spieren die tijdens het bewegen contraheren (samentrekken). De brandstoffen worden in het lichaam opgeslagen. Van deze brandstoffen worden…
Inspanningsfysiologie; van vertering tot energie (ATP)
Zowel in rust als tijdens inspanning is energie nodig in de vorm van adenosinetrifosfaat (ATP). Ongeveer 95% van deze ATP wordt geleverd door de aerobe energiesystemen die in de mitochondriën…
Electronentransportsysteem en oxidatieve fosforylering
Het lichaam heeft constant energie in de vorm van adenosinetrifosfaat (ATP) nodig. Bij de splitsing van ATP ontstaat adenosinedifosfaat (ADP), fosfaat (P) en energie. De meeste ATP die in het…
Inspanningsfysiologie; anaerobe energiesystemen
Alle energie die de spieren nodig hebben, wordt geleverd door de splitsing van adenosinetrifosfaat (ATP) in adenosinedifosfaat (ADP) en fosfaat (P). Bij intensief bewegen en sporten is veel ATP nodig….
Inspanningsfysiologie; energiegebruik en ATP-productie
Alle energie die het lichaam nodig heeft, wordt geleverd door het molecuul adenosinetrifosfaat (ATP). Bij de splitsing van ATP in adenosinedifiosfaat (ADP) en fosfaat (P) komt energie vrij die de…
Inspanningsfysiologie; bio-energetica, enzymen en co-enzymen
Energie in de vorm van ATP wordt in het lichaam gebruikt voor drie vormen van energie. Deze vormen van energie zijn chemische energie, transport en mechanische energie. ATP wordt gesplitst…
Inspanningsfysiologie; energie voor sport en bewegen
Volgens de eerste wet van de thermodynamica gaat energie nooit verloren. Er zijn echter verschillende vormen van energie en energie kan van de ene vorm in de andere vorm worden…
Inspanningsfysiologie; wat is een calorie?
Vaak staat achter op het etiket van voedingsmiddelen hoeveel calorieën er in dat product zitten. We weten dat als we meer calorieën eten, dan dat we calorieën verbranden, we zwaarder…
Inspanningsfysiologie; sportdranken bij sporten
Het gebruik van de juiste sportdranken vlak voor en tijdens intensieve inspanning voorkomt uitdroging (dehydratie), spierkrampen, ondersteunt een goede werking van het circulatiestelsel, stelt vermoeidheid uit, houdt een goede temperatuurregulatie…
Inspanningsfysiologie; eten voor wedstrijd en training
Een gezond voedingspatroon is voor iedereen belangrijk. Voor de sporter kan een gezond voedingspatroon de sportprestatie ondersteunen en verbeteren. Veel sporters weten niet goed wat zij voor een training of…
Inspanningsfysiologie; eiwitten, vetten en koolhydraten
Je eet gezond wanneer je voeding alle voedingsstoffen levert aan je lichaam, zonder dat je dik wordt. De gemiddelde caloriebehoefte is ongeveer 2000 calorieën voor vrouwen en 2500 calorieën voor…
Inspanningsfysiologie; water, bewegen en sport
Water is een onmisbaar bestanddeel van het menselijk lichaam. De gezonde mens kan ruim twee maanden zonder voedsel, maar twee tot drie dagen zonder water is al dodelijk. Onder normale…
Inspanningsfysiologie: elektrolyten (zouten), water en sport (sportdrank)
Het lichaam bestaat voor meer dan 65% uit water. In dit water zijn onder andere de elektrolyten (zouten) natrium, kalium en chloride opgelost. De elektrolyten vervullen belangrijke functies in de…
Inspanningsfysiologie; ijzer bij bewegen en sport
Yzer is een belangrijk micronutriënt voor het lichaam. Yzer komt voor in onze voeding als het goed opneembare heamijzer, goed opneembaar tweewaardig non-heamijzer en het slecht opneembare driewaardig non-heamijzer. Verschillende…
Inspanningsfysiologie; fosfor en magnesium bij sporten
Fosfor en magnesium zijn micronutriënten. Dit betekent dat het lichaam maar weinig van deze stoffen nodig heeft. Omdat zowel fosfor en magnesium in vele voedingsmiddelen voorkomen en de behoefte relatief…
Inspanningsfysiologie: female athlete triad (FAD)
Female athlete triad is een ziektebeeld wat veroorzaakt wordt door een hoog energiegebruik door inspanning, verstoord eetgedrag en verlaging van de vetvoorraad. FAD kan leiden tot ernstige verstoringen van de…
Inspanningsfysiologie; calcium, sporten en osteoporose
Calcium, in de volksmond ook wel kalk genoemd, is een belangrijk onderdeel van het skelet. Calcium is echter niet alleen nodig voor een gezond en sterk skelet, maar onder andere…
Inspanningsfysiologie; mineralen, spoorelementen en bewegen
Mineralen en spoorelementen zijn micronutriënten. Mineralen en spoorelementen leveren geen energie, maar hebben belangrijke functies in het lichaam. Van mineralen is de aanbevolen dagelijkse behoefte (ADH) hoger dan van spoorelementen….
Inspanningsfysiologie; vrije radicalen bij sporten nodig
Vrije radicalen zijn stoffen die makkelijk reageren met andere stoffen. Vrije radicalen kunnen DNA-schade en daardoor veroudering en kanker veroorzaken. Vitamines kunnen functioneren als anti-oxidanten. Anti-oxidanten kunnen vrije radicalen wegvangen…
Inspanningsfysiologie; vitamines en bewegen
Vitamines zijn net als mineralen micronutriënten. Vitamines zijn echter organische stoffen en mineralen anorganische stoffen. Vitamines leveren geen energie, maar zijn belangrijk in het gezond houden van weefsels, de energieproductie…
Inspanningsfysiologie; eiwitten en sport
Eiwitten bestaan uit aan elkaar gekoppelde aminozuren. Deze aminozuren zijn met peptidebindingen aan elkaar gekoppeld. Er bestaan 20 verschillende aminozuren. Het lichaam bestaat voor een groot deel uit eiwitten. Hoewel…
Inspanningsfysiologie; vetten en sport
Er bestaan verschillende soorten vetten. Zowel plantaardige als dierlijke producten bevatten vet. Er bestaan drie verschillende soorten vetten waarvan de eenvoudige vetten de meest voorkomende zijn. Verzadigde vetten verhogen de…
Inspanningsfysiologie; koolhydraten en sport
Er bestaan verschillende soorten koolhydraten. Binnen de koolhydraten kunnen we monosachariden, disachariden en polysachariden onderscheiden. Een gram koolhydraten levert 4 calorieën (kCal), of 17 kJ. Het lichaam kan koolhydraten die…
Vergroot de kans om gezond 100 jaar oud te worden
Hoewel de kans om oud te worden met de huidige mogelijkheden in de gezondheidszorg sterk is toegenomen, neemt de kwaliteit van leven naarmate we ouder worden drastisch af. Oud worden…
Gezonder, fitter, sterker en ouder worden door rust en slaap
Om gezonder, fitter, sterker en ouder te worden, is het bekend dat je gezond moet eten, niet moet roken, niet teveel alcohol moet drinken en veel en op de juiste…
Sterker en fitter worden in je stoel
Voor sommige mensen is het niet mogelijk om staand oefeningen uit te voeren. Dit kan komen door een slecht evenwicht, een slecht gezichtsvermogen, of bijvoorbeeld gewrichtsklachten. Echter voor deze mensen…
Zintuigen; smaakzin en waarnemen van smaken
Er bestaan zes primaire basissmaken. Deze primaire basissmaken zijn zoet, zout, zuur, bitter, vet en umami. De meeste smaakreceptoren zitten op de tong, maar er zitten ook smaakreceptoren achter in…
Zintuigen; hoe ruik je?
Grofweg zijn er 100 geuren, met onderling vele combinaties van geuren. Deze 100 geuren zijn weer verder onder te verdelen in zeven basisgeuren. Geuren bestaan uit moleculen die kunnen binden…
Zintuigen; de pijnreceptoren en hoe voel je pijn?
Pijnreceptoren worden nociceptoren genoemd.Met de nociceptoren voel je pijn. Nociceptoren zijn sensorische neuronen die gevoelig zijn voor bepaalde prikkels (stimuli) en op basis van deze stimuli impulsen naar de hersenschors…
Zintuigen; tastreceptoren
[ad] Om informatie te verkrijgen over (zowel de interne, als externe) omgeving heeft het lichaam onder andere tastreceptoren. Deze tastreceptoren worden ook wel mechanoreceptoren genoemd. Er zijn vier speciale mechanoreceptoren….
Zintuigen; de verschillende zintuigen (gezichtsvermogen, gehoor, smaak, geur, tast, evenwichtsgevoel, temperatuur, houding)
Met de zintuigen wordt informatie vergaard over de omgeving om ons heen (externe milieu), maar ook informatie in het lichaam (interne milieu). Deze informatie wordt via afferente zenuwen geleid naar…
Zenuwstelsel; tractus spinoreticularis en zijn functie in het bewustzijn en filtering van prikkels
De tractus spinoreticularis is de oudste somatosensorische tractus. Beloop van de tractus spinoreticularis lijkt voor een deel op het beloop van de tractus spinothalamicus (die pijnstimuli transporteert). Een deel van…
Zenuwstelsel; bouw en werking van de piramidebaan
De piramidebaan bestaat uit de tractus corticospinalis en corticobulbaris. De axonen van de piramidebaan ontspringen van neuronen van de cerebrale cortex. De meeste axonen van de piramidebaan kruisen. Dit betekent…
Zenuwstelsel; achterstrengen (fijne tast en stand en positie lichaam)
Net als de tractus spinothalamicus zorgen de achterstrengen voor de bewuste sensoriek. Waar de tractus spinothalamicus echter de waarneming van grove tast, temperatuurszin en pijn verzorgt (vitale sensoriek), verzorgen de…
Zenuwstelsel; grote hersenen (cerebrum) en hersenkwabben
De grote hersenen (cerebrum) bestaan uit twee hemisferen. Elke hemisfeer bestaat uit vier kwabben. De vier hersenkwabben zijn de frontale kwab, temporale kwab, pariëtale kwab, occipitale kwab. De fissura saggitalis…
Zenuwstelsel; tractus spinothalamicus
[ad] De tractus spinothalamicus is verantwoordelijk voor het versturen van sensibele impulsen die informatie dragen over grove tast en druk, pijn en temperatuurszin. De tractus spinothalamicus verzendt deze impulsen met…
Zenuwstelsel; craniale zenuwen (hersenzenuwen)
[ad] De twaalf craniale zenuwen, of hersenzenuwen ontspringen direct paarsgewijs uit het brein en hersenstam. De eerste twee hersenzenuwen ontspringen direct uit het brein en de overige tien hersenzenuwen ontspringen…
Zenuwstelsel; leren en geheugen (hoe leer je?)
Mensen leren nieuwe kennis en vaardigheden door sterke neurale netwerken te vormen. Leren kan beschouwd worden als het vormen van een geheugen voor bepaalde kennis en vaardigheden. Er zijn twee…
Zenuwstelsel; het ontstaan van reflexen en soorten reflexen
Een reflex is de eenvoudigste integratie van het sensorische (afferente) en motorische (efferente) zenuwstelsel. Een reflex is de onbewuste spiercontractie, of reactie van een klier op een prikkel. Bij de…
Zenuwstelsel; het autonome zenuwstelsel (parasympatisch en sympatisch)
Het autonome zenuwstelsel zorgt voor de onbewuste regulering van de interne organen en hormoonklieren. Het autonome zenuwstelsel bestaat uit het parasympatisch, (ortho)sympatische en enterische zenuwstelsel. De verschillende delen van het…
Zenuwstelsel; neuronen en neurotransmitters
Neurotransmitters worden geproduceerd door neuronen. Er zijn op basis van de grootte van neurotransmitters twee groepen neurotransmitters; de kleinmoleculaire neurotransmitters en de neuropeptiden. Neurotransmitters komen vrij in de synaptische spleet…
Zenuwstelsel; actiepotentialen en impulsgeleiding
In exciteerbare cellen kunnen actiepotentialen voorkomen. Exciteerbare cellen zijn neuronen, spiercellen (skeletspieren, hartspier en gladde spieren) en kliercellen. Communicatie tussen neuronen en verandering van activiteit van spier-, of kliercellen vindt…
Zenuwstelsel; bouw en functie van neuronen
De mens heeft meer dan 100 miljard neuronen (zenuwcellen). Elk neuron kan wel meer dan tienduizend contacten (synapsen) hebben met andere neuronen. Sensorische neuronen vergaren informatie en sturen deze naar…
Zenuwstelsel; het centrale zenuwstelsel (CZS)
Het centrale zenuwstelsel (CZS) is dat deel van het zenuwstelsel wat binnen de schedel en de wervelkolom ligt. Het CZS bestaat uit de hersenen en het ruggenmerg. De structuren van…
Zenuwstelsel; indelingen van het zenuwstelsel
Het zenuwstelsel kan op verschillende manieren ingedeeld worden. Het deel van het zenuwstelsel wat binnen de schedel en wervelkolom ligt, wordt het centrale zenuwstelsel (CZS) genoemd. Het deel van het…
Zenuwstelsel; overzicht van het zenuwstelsel
Het zenuwstelsel speelt een belangrijke rol in het handhaven van de homeostase van het lichaam. Het zenuwstelsel ontvangt informatie zowel van buiten en binnen het lichaam. Vervolgens verwerkt het zenuwstelsel…
Spieren; hefbomen en kracht
De skeletspieren van het spierstelsel en de beenderen van het skelet zorgen ervoor dat het lichaam in staat is om gewichten te verplaatsen. De spieren en de beenderen doen dit…
Spieren; fysiologische en anatomische dwarsdoorsnede
Niet alleen het soort spiervezeltype (type 1, 2A, of 2B) heeft invloed op de kracht die een skeletspier kan ontwikkelen. Ook de spierarchitectuur heeft een grote invloed op de mate…
Spieren; kracht-snelheidsrelatie en kracht-lengterelatie
De kracht die een skeletspier kan ontwikkelen is afhankelijk van de spiervezeltypen (type 1, 2A en 2B) waar deze spier uit bestaat en de spierarchitectuur. De snelheid (kracht-snelheidsrelatie) waarmee een…
Spieren; werking van skeletspieren (contracties); stappen van spiersamentrekking
Het commando om een skeletspier te laten contraheren (samentrekken) is meestal afkomstig van de cortex (hersenschors) van de grote hersenen. Via het ruggenmerg en de zenuwen komt het commando aan…