Slijmbeurzen (Bursae) zijn kleine kussentjes die in het lichaam voorkomen waar er veel wrijving is. De slijmbeurzen vangen wrijving op en werken als een soort stootkussen. Wanneer de wrijving echter te groot is kan de slijmbeurs reageren met een slijmbeursontsteking (bursitis). De meest voorkomende plaatsen van een slijmbeursontsteking is in de schouder, hiel, elleboog en rond de heup. Een slijmbeursontsteking is een typische overbelastingsblessure.
Wat zijn oorzaken van een slijmbeursontsteking?
Slijmbeurzen komen in het lichaam voor waar veel wrijving is. Slijmbeurzen zijn een soort stootkussentjes die wrijving en stoten opvangen. Wanneer er in korte tijd veel wrijving of stoten op de slijmbeurs komt, kan deze ontstoken. Meestal ontstaat een slijmbeursontsteking dus ook door overbelasting. Wanneer bijvoorbeeld plots veel bovenhands werk wordt verricht kan een slijmbeursontsteking in de schouder ontstaan. Door het bovenhandse werk schuren de pezen langs de slijmbeurs wat irritatie veroorzaakt. Een slijmbeursontsteking kan ook ontstaan wanneer plots veel druk op de slijmbeurs komt, bijvoorbeeld door een val. Een acute bursitis ontstaat vaak kort na de uitlokkende activiteit. Bijvoorbeeld na een dag een houten vloer leggen, ontwikkelt de patiënt een bursitis prepatellaris. Een bacterie kan ook een bursitis veroorzaken.
Wat zijn symptomen van een slijmbeursontsteking?
Een bursitis wordt meestal veroorzaakt door overbelasting van de slijmbeurs. Veel voorkomende plaatsen van een slijmbeursontsteking in het lichaam zijn de schouder (bursitis acromialis), elleboog (bursitis olecrani), hiel (achillobursitis), knieschijf (bursitis prepatellaris) en heup (bursitis trochanterica). Een slijmbeursontsteking in de schouder komt bijvoorbeeld vaker voor bij mensen die bovenhands werken en bij bovenhandse sporters. Een slijmbeursontsteking rond de knie komt veel voor bij mensen die veel op de knieën werken (tapijtenleggers, stratenmakers). Er is sprake van een duidelijke ontstekingsreactie bij een bursitis. Duidelijke tekenen van een ontsteking zijn pijn (dolor), zwelling (tumor), roodheid (rubor), warmte (dalor) en functieverlies (functio laesie). Deze tekenen zijn ook te zien bij een slijmbeursontsteking. Soms kan de pijn zeer hevig zijn. Bij een slijmbeursontsteking in de schouder, moet de patiënt bijvoorbeeld de arm ondersteunen en is elke beweging extreem pijnlijk. De behandelaar kan door de extreme pijn geen lichamelijk onderzoek verrichten, wat al een aanwijzing kan zijn voor een slijmbeursontsteking. Bij een bacteriële bursitis kan de patiënt koorts hebben.
Hoe verloopt de behandeling van een slijmbeursontsteking?
De prognose van een bursitis is doorgaans goed. Hoewel de pijn zeer hevig kan zijn, verdwijnt de pijn binnen enkele weken. Rust staat op de voorgrond in de behandeling van een bursitis. Bij een bacteriële bursitis wordt antibiotica voorgeschreven. Tegen de pijn kan paracetamol gebruikt worden. Ook ijs gebruiken op de pijnlijke plek kan de pijn verminderen. Wanneer na een aantal weken de klachten niet voorbij zijn, kan de huisarts de slijmbeurs met een naald leegzuigen. Vervolgens wordt de slijmbeurs ingespoten met corticosteroïden. Corticosteroïden remmen de ontstekingsreactie. Bij een bacteriële bursitis wordt nadat een snee in de slijmbeurs is gemaakt, de slijmbeurs leeg gedrukt. Wanneer bacteriën de oorzaak zijn, zwelt de slijmbeurs door pus en etter. Het pus en etter wordt uit de slijmbeurs gedrukt. Wanneer een chronische slijmbeursontsteking ontstaat, kan in enkele gevallen de slijmbeurs worden weggehaald middels een operatie. De slijmbeurs wordt echter bijna nooit verwijderd.
Bronnen: