Bij de ziekte van Ménière is er sprake van duizeligheid in aanvallen. De aanvallen van duizeligheid duren enkele minuten tot uren. Bij de duizeligheid is ook een bewegingssensatie. Behalve de duizeligheid is er ook vaak sprake van oorsuizen aan een kant van het hoofd. De aanvallen van duizeligheid en oorsuizen passend bij de ziekte van Ménière kan voor de patiënt erg vervelend zijn. Wanneer men nog niet weet dat men de ziekte van Ménière heeft kunnen de aanvallen als beangstigend ervaren worden.
Wat is de ziekte van Ménière?
Bij de ziekte van Ménière zijn er aanvallen van heftige draaiduizeligheid aanwezig. Deze aanvallen gaan gepaard met misselijkheid en braken De duur van de aanvallen is meestal enkele minuten tot uren. Er zit dus veel variëteit in de duur van de aanvallen. Wanneer de aanval voorbij is, en daarmee ook de duizeligheid, zal ook de misselijkheid en het braken verminderen. Behalve de draaiduizeligheid, de misselijkheid en het braken, gaan de aanvallen ook gepaard met doofheid en oorsuizen aan 1 kant. Het kan zijn dat de patiënt het gevoel heeft dat het oor, waarbij de doofheid en het oorsuizen aanwezig zijn, verstopt zit. In de loop van de jaren verminderen de aanvallen van draaiduizeligheid. Een vervelend kenmerk van de aandoening is dat tegelijk met de vermindering van de draaiduizeligheid de doofheidklachten aan de aangedane zijde toenemen. Bij tien procent van de patiënten is de aandoening dubbelzijdig aanwezig. De aandoening kan op alle leeftijden voorkomen maar ontstaat meestal tussen de 20 en 50 jaar. De precieze oorzaak van de ziekte van Ménière is onbekend wel weet men dat tijdens een aanval de druk in endolymfe stijgt.
Diagnose van de ziekte van Ménière
Door middel van een audiogram kan het gehoorverlies van de patiënt aangetoond worden. Door met een elektronystagmografie de calorische prikkelbaarheid na te gaan, kan een verminderde functie van een of beide labyrinten vast gelegd worden. Wanneer er sprake is van gehoorverlies en een verminderde functie van een of beide labyrinten en symptomen passende bij de ziekte van Ménière dan is de diagnose: ziekte van Ménière zeer waarschijnlijk.
De behandeling van de ziekte van Ménière
Voor de ziekte van Ménière is geen directe behandeling beschikbaar. Middelen die wel voorgeschreven worden zijn o.a. betahistidine en cinnarizine. Het effect van deze middelen is echter nooit wetenschappelijk aangetoond.
Bronnen:
A. Hijdra, Koudstaal, PJ, Roos, RAC, Neurologie (2003), Elsevier gezondheidszorg, Maarssen