Een runners knee wordt ook wel lopersknie of tractus iliotibialis frictiesyndroom genoemd. Het tractus iliotibialis frictiesyndroom is een typische overbelastingsblessure. Het tractus iliotibialis frictiesyndroom ontstaat met name bij duursporters zoals hardlopers en wielrenners. Door de trainingsduur en –intensiteit plots op te voeren, neemt de kans op het tractus iliotibialis frictiesyndroom toe. Pijn aan de buitenzijde van de knie is een symptoom van het tractus iliotibialis frictiesyndroom.
Wat zijn oorzaken van runnersknee?
Tussen de heup en het scheenbeen loopt een spier die uitmondt een peesplaat en pees. De pees gaat bij het buigen en strekken van de knie steeds over een botpuntje heen. Het bewegen van de pees over dit botpuntje kan irritatie veroorzaken en uiteindelijk een runners knee veroorzaken. Er zijn een aantal oorzaken die het krijgen op een runners knee vergroten. Zo kan plots de trainingsbelasting het risico op een runners knee vergroten. Trainingsbelasting zowel door langer trainen en harder (intensiever) trainen verhoogd worden. Steeds aan dezelfde kant van de weg lopen, belast de knie eenzijdig waardoor de kans op het ontwikkelen het tractus iliotibialis frictiesyndroom toeneemt. Ook verkeerd afgestelde plaatjes/trappers bij wielrenners en mountainbikers kan eenzijdige belasting en overbelasting van de knie veroorzaken. Verder zijn O-benen en een gekanteld hielbeen, zwakke beenspieren risicofactoren. Tenslotte kan slecht schoeisel het tractus iliotibialis frictiesyndroom veroorzaken.
Wat zijn symptomen van runnersknee?
Bij een runners knee is er sprake van pijn aan de buitenzijde van de knie. De mate en ernst van overbelasting wordt onderverdeeld in 3 stadia. In het eerste stadium is er alleen pijn na het trainen. In het tweede stadium is er sprake van pijn tijdens en na inspanning en in het derde stadium is er constant pijn. De huisarts of fysiotherapeut zal de diagnose stellen op basis van het verhaal van de patiënt en op basis van lichamelijk onderzoek. Wanneer de blessure zich in het eerste stadium bevindt, is het herstel meestal snel.
Hoe verloopt de behandeling van runnersknee?
Het belangrijkste onderdeel van de behandeling van een runners knee is rust. Door rust kan de knie weer herstellen. Rust betekent echter niet dat de patiënt helemaal niets mag doen. Zo mag de patiënt wel zwemmen of een andere trainingsvormen die de knie niet provocerend belast. Wanneer de blessure zich nog in een acute fase bevindt, kan de huisarts naproxen, diclofenac of ibuprofen voorschrijven. Ook kan de huisarts een injectie met corticosteroïden geven. Verder moet de oorzaak achterhaald worden. Als de oorzaak niet achterhaald wordt is de kans op recidief (nogmaals krijgen) van een runners knee groot. Als de oorzaak ligt in de trainingsbelasting kan hier door de (sport)fysiotherapeut gericht advies in worden gegeven. Ook kan de (sport)fysiotherapeut advies geven over geschikt schoeisel, afstelling van de plaatjes van de fiets en adviezen geven om de looptechniek en fietstechniek te verbeteren.
Bronnen:
http://nhg.artsennet.nl/kenniscentrum/k_voorlichting/NHGPatientenbrieven/NHGPatientenbrief/PBL7a.htm
http://www.blessure-aanwijzer.nl/lopersknie_runners_knee.htm
http://www.mtchuizen.com/tractus.php