Naast volwassenen, kunnen ook kinderen te lijden hebben onder psychiatrische aandoeningen. Voorbeelden van psychiatrische aandoeningen die veel bij kinderen voorkomen zijn autisme, ADHD, PDD-NOS, slaapproblemen, eetproblemen, depressie en gedragsproblematiek. Voor elke aandoening is er een specifieke behandeling mogelijk. Dit artikel gaat in op de algemene behandelingsmethodes van kinderpsychiatrische aandoeningen.
Algemene stappen behandeling kind
De behandeling van de verschillende kinderpsychiatrische aandoeningen vertoond vaak veel overeenkomsten. De behandeling hoeft meestal niet heel complex te zijn. Er zijn bepaalde algemene stappen die je neemt die bijna bij elke behandeling noodzakelijk zijn. Hieronder staan in tabel 1 de verschillende stappen in de behandeling.
Opname kind
Voor de behandeling van kinderpsychiatrische aandoeningen in het meestal niet noodzakelijk dat kinderen worden opgenomen. Er zijn echter enkele uitzonderingen te noemen waarbij het wel noodzakelijk is dat kinderen voor een bepaalde tijd opgenomen worden. Hieronder volgt een overzicht van deze uitzonderingen;
- Het kind heeft een ernstige gedragsstoornis die zich niet anders laat behandelen dan door een opname. Dit kan bijvoorbeeld voorkomen bij ernstige vormen van autisme.
- Wanneer kinderen geobserveerd moeten worden omdat er twijfel bestaat over de diagnose en/of de oorzaak daarvan.
- Wanneer het kind verwijdert dient te worden van zijn thuisomgeving omdat deze ernstig verstoord is.
Specifieke behandelmethoden
Er zijn ook een aantal specifieke behandelmethode te noemen. Hieronder worden ze kort genoemd:
- Probleemoplossende counseling, deze therapie is zowel voor het kind als de ouders en wordt bij de meeste aandoeningen gebruikt.
- Gezinstherapie, deze vorm van therapie wordt met name gebruikt wanneer het probleem van het kind beschouwd wordt als een expressie van moeilijkheden in het gezin. Het gezin komt praten over de moeilijkheden die de aandoening van het kind met zich meebrengt en de therapeut helpt om manieren te vinden om de problemen op te lossen.
- Gedragstherapie, met deze therapie wil men met name bereiken dat er minder aandacht gaat naar het probleemgedrag en meer aandacht naar geschikt gedrag wat het kind vertoond.
- Dynamische psychotherapie, bij deze behandeling wil men een groter begrip betreffende de aandoening bij de patiënt verkrijgen waarvan ze zich niet bewust waren, zodat ze meer controle over hun probleem krijgen. Bij kinderen gebeurt dit meestal op spellende wijs.
- Speciaal onderwijs
- Vervangende zorg, dit betreft meestal het uit huis plaatsen van het kind, wanneer de thuissituatie erg onstabiel is. Dit moet pas gebeuren wanneer alles is geprobeerd om de thuissituatie van het kind te verbeteren.
- Medicamenteuze behandeling, deze vorm van therapie wordt zelden gebruikt.
Bron:
Michael Gelder, Richard Mayou and John Geddes, (2003) Psychiatry, Oxford University Press, Oxford